Ze względu na bezpieczeństwo, wysoką skuteczność i niewielki odsetek działań niepożądanych zabiegi z użyciem kriochirurgii i elektrochirurgii są powszechnie stosowane w dermatologii do leczenia łagodnych i niektórych złośliwych schorzeń. Leczenie chirurgiczne jest szczególnie istotne w przypadku znamion barwnikowych, które zbudowane są z komórek mogących ulegać transformacji złośliwej i prowadzić do rozwoju czerniaka, jednego z najbardziej niebezpiecznych nowotworów skóry. Inne sposoby usuwania znamion barwnikowych, m.in. mrożenie, elektrokoagulacja, leczenie laserem nie są zalecane, ponieważ w trakcie zabiegu dochodzi do zniszczenia usuwanej zmiany, co uniemożliwia jej ocenę mikroskopową.
Przebieg zabiegu
Leczenie kriochirurgiczne: polega na miejscowym, kontrolowanym niszczeniu tkanek poprzez zamrożenie. Niską temperaturę uzyskuje się w wyniku zastosowania podtlenku azotu bądź ciekłego azotu. Jest to metoda mało bolesna, nie wymaga specjalnego przygotowania pacjenta. Zabieg może być przeprowadzony u pacjentów w każdym wieku.
Elektrochirurgia: opiera się na destrukcji ograniczonych obszarów za pomocą prądu elektrycznego. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym.
Wycięcie chirurgiczne: metoda stosowana w przypadku usunięcia znamion barwnikowych oraz łagodnych (kaszaki, tłuszczaki, nerwiakowłókniaki) i złośliwych nowotworów skóry. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Każdorazowo usuniętą tkankę poddaje się badaniu histopatologicznemu, które pozwala potwierdzić rozpoznanie i ocenić, czy zmiana została usunięta w całości.
Techniki łączone: w niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie kilku metod terapeutycznych (np. w leczeniu brodawek wirusowych stóp często stosuje się usunięcie zmian za pomocą elektrokoagulacji z następnym kriochirurgicznym niszczeniem pozostałych tkanek).
Wskazania
- Brodawki wirusowe (kurzajki)
- Kłykciny kończyste
- Włókniaki miękkie
- Mięczak zakaźny
- Odciski
- Brodawki łojotokowe
- Prosaki
- Rogowacenie słoneczne (starcze)
- Perliste grudki prącia
- Rogowacenie białe (leukoplakia)
- Rogowiak kolczystokomórkowy
- Róg skórny
- Znamiona naskórkowe
- Znamię łojowe
- Przerosłe gruczoły łojowe
- Torbiele łojowe
- Torbiele moszny i sromu
- Gruczolaki potowe (syringoma)
Efekt zabiegu
- wysoki profil bezpieczeństwa
- objawy uboczne są słabo nasilone i szybko ustępują
- niewielki odsetek powikłań
Pielęgnacja po zabiegu
- W razie dolegliwości bólowych po zabiegu można zastosować środki przeciwbólowe
- W przypadku pojawienia się pęcherza po zabiegu kriochirurgii wskazane jest przekłucie pokrywy pęcherza
- Po zabiegu chirurgicznym pacjent nie powinien ściągać opatrunku przez 1 – 2 dni, o ile lekarz nie zalecił inaczej
- Jeżeli po zabiegu zakładane były szwy, ich usunięcie następuje po 7-14 dniach
- Wynik badania histopatologicznego usuniętej tkanki uzyskuje się po 14 dniach
Przeciwwskazania
brak
Leczenie kriochirurgiczne
- Pokrzywka z zimna
- Krioglobulinemia
- Zespół Raynauda
- Choroby tkanki łącznej i naczyń
- Cukrzyca (w szczególności gdy leczenie wykonywane jest w obrębie dystalnych części kończyn)
- Skłonność do bliznowacenia
- Trombocytopenia
Elektrochirurgia
- Wszczepiony stymulator (rozrusznik) serca
- Skaza krwotoczna
- Choroby sprzyjające zaburzeniom gojenia (przewlekła niewydolność żylna, cukrzyca)
- Ciąża
Wycięcie chirurgiczne
- Alergia na środek znieczulenia miejscowego
- Skaza krwotoczna
- Przyjmowanie leków rozrzedzających krew
Co da Ci ten zabieg?
- Wysoką skuteczność terapii
- Małą inwazyjność leczenia
- Szybkie gojenie ran
- Dobry efekt kosmetyczny