Kandydoza, nazywana też drożdżycą, powodowana jest przez zakażenie grzybami Candida, wliczając w to Candida tropicalis, Candida albicans, Candida parapsilosis, Candida krusei oraz Candida glabrata. Choroba może powodować zmiany w obrębie narządów płciowych oraz jamy ustnej. Rzadko zajmuje okolice odbytu, skóry i paznokci.
Spis treści:
| Kandydoza – podstawowe informacje | |
| Okolice występowania: |
|
| Przyczyny: |
|
| Objawy: |
|
| Diagnostyka: |
|
| Leczenie: |
|
Drożdżyca – co zwiększa ryzyko zachorowania?
Drożdżycą można się zarazić poprzez kontakt seksualny z osobą chorą. Jednakże nie każdy, kto ma kontakt z osobą zakażoną, choruje. Skąd więc wynika drożdżyca?
Ryzyko kandydozy zwiększają takie czynniki, jak:
- niestosowanie prezerwatywy,
- zmiany hormonalne,
- zła dieta,
- nieodpowiednia higiena,
- zabiegi chirurgiczne,
- częsta zmiana partnerów seksualnych.
- Objawy drożdżycy
Objawy drożdżycy, jak i wielu innych chorób przenoszonych drogą płciową, w początkowej fazie mogą być mało charakterystyczne, przez co diagnoza często jest trudna do postawienia.
Nawet około od 5 do 50% kobiet nie ma żadnych objawów.
Jednakże kandydoza w obszarze pochwy i sromu może mieć bardzo gwałtowny przebieg. Najczęściej obserwuje się świąd, pieczenie, ból okolic intymnych, a także ból podczas współżycia oraz upławy. Czasem pojawić może się pieczenie podczas oddawania moczu, a także biaława wysypka w okolicy sromu.
U mężczyzn pojawia się przede wszystkim infekcja w okolicy żołędzi, napletka oraz cewki moczowej, co skutkuje pieczeniem podczas oddawania moczu, a także zaczerwienieniem w okolicy cewki. Ponadto można zaobserwować wyciek z cewki moczowej o białawej barwie lub też wodnisty – mówi dr n. med. Igor Michajłowski, specjalista dermatolog-wenerolog z Gdańska.
Infekcja może też objąć inne okolice – jamę ustną i odbyt. Do takiej sytuacji może dojść w wyniku stosunku oralnego lub analnego. W rzadkich przypadkach dochodzi do zajęcia przewodu pokarmowego, co może skutkować zgagą, nudnościami, bólem, czy nieprzyjemnym uczuciem pieczenia.
Leczenie drożdżycy
Leczenie drożdżycy uzależnione jest od stadium zaawansowania choroby.
Najczęściej stosuje się jedną z trzech grup antybiotyków:
- Terbinafina i naftifina, czyli grupa allioamin. Powodują syntezę ergosterolu w błonach komórkowych grzybów,
- Natamycyna, ten antybiotyk wykorzystywany jest w preparatach na kandydozę okolic pochwy, przewodu pokarmowego, jamy ustnej oraz skóry,
Nystatyna, powoduje uszkodzenie błony komórkowej drożdżaków. Stosowana jest przede wszystkim w preparatach zewnętrznych.
Doboru odpowiedniego leku oraz czasu kuracji dokonuje lekarz. Najczęściej terapia trwa ponad 4 tygodni. Ważne, aby jej nie przerywać, wówczas leczenie może okazać się nieskuteczne.
Diagnostyka
Istnieje kilka sposobów diagnozowania kandydozy. Skuteczniejsze od tradycyjnych metod (hodowla, testy serologiczne, badania mikroskopowe) są nowoczesne testy PCR. Polegają na wykrywaniu materiału genetycznego drożdży za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy. Są niezwykle skuteczne – wykrywają nawet niewielką ilość grzybów.
Kolejną zaletą jest łatwość w wykonaniu badania. Wystarczy pobrać wymaz. Można to zrobić za pomocą zamówionego internetowo zestawu, który otrzymujemy kurierem. Takie badanie jest komfortowe, szybkie i dyskretne. Wyniki można odebrać mailowo.
FAQ – kandydoza
1. Jak rozpoznać drożdżycę?
Najlepszym i najszybszym sposobem na rozpoznanie drożdżycy jest wykonanie testu PCR. Są one bardzo dokładne, a co najważniejsze – można je zrobić samemu, we własnym domu. Wynik gotowy jest już po kilku dniach.
2. Jak leczy się kandydozę?
Leczenie kandydozy opiera się o terapię antybiotykami – zarówno w postaci do stosowania zewnętrznego, jak i doustnego. Taka terapia jest dość czasochłonna, gdyż trwa co najmniej 4 tygodnie.
3. Jakie są przyczyny kandydozy?
Do zarażenia kandydozą dochodzi najczęściej podczas uprawiania stosunku seksualnego bez zabezpieczenia barierowego oraz przy niezachowywaniu należytej higieny. Aby doszło do zakażenia, trzeba mieć bezpośredni kontakt z innym zarażonym lub przedmiotem, którego używał. Nie w przypadku każdego takiego kontaktu dojdzie do zarażenia – ryzyko pojawienia się zmian zwiększa np. słaba odporność.
Bibliografia
1. Paczkowska I, Wójtowicz A, Malm A, Wybrane aspekty farmakoterapii kandydoz [w:] „,Terapia i leki 66”, 2010
2. Rotsztejn H, Zalewska A, Grzybice powierzchowne okolicy narządów płciowych u kobiet
3. Zdrojewska J, Zakażenia drożdżakowe [w:] „Poradnik Gospodarski 09”, 1995