Ostatnie lata wskazują na wzrost zainteresowania stosowaniem toksyny botulinowej w leczeniu zmarszczek skóry twarzy i szyi czy też w terapii nadpotliwości. Leczenie jest ogólnie dostępne i bezpieczne dla pacjenta. Warto jednak znać wyjątki od stosowania botuliny, zanim pacjent ostatecznie podejmie decyzję o rozpoczęciu leczenia.
Przeciwwskazania do stosowania botuliny
Pacjenci, którzy cierpią na zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastemia gravis, zespół Lamberta-Eatona), schorzenia nerwowo-mięśniowe, kobiety w ciąży lub karmiące piersią, a także osoby posiadające infekcje w miejscach przyszłych ostrzykiwań bezwzględnie nie mogą zostać poddani terapii toksyną botulinową.
Także osoby przyjmujące leki m.in. z grupy aminoglikozydów, aminochinolonów, cyklosporynę, D-penicylaminę czy tubokurarynę powinni odczekać około dwóch tygodni od przyjęcia ostatniej dawki tych leków zanim przystąpią do terapii botuliną. Wymienione grupy leków mogą bowiem wchodzić w reakcję z toksyną botulinową i spowodować jej nasilone lub zmniejszone działanie.
Pacjenci cierpiący na problemy z krzepliwością krwi, mający gorączkę lub będący kilka tygodni po zabiegach operacyjnych w miejscach, które mają zostać poddane terapii, także nie powinni poddawać się zabiegowi ostrzykiwania botuliną.
Działania niepożądane
Jak w przypadku każdego zabiegu medycznego możliwe jest wystąpienie działań niepożądanych. Dzieli się je na miejscowe i ogólne. Wśród miejscowych wymienia się głównie krwiaki w miejscu podania botuliny, obrzęk, bolesność, zbytnie obniżenie brwi lub zbyt duże ich uniesienie, a także nadmierne zwiotczenie mięśni (opadanie powieki, opadanie kącika ust). Wśród działań ogólnych wymieniane są przede wszystkim bóle głowy. Każde z nich należy zgłosić lekarzowi, u którego wykonywano zabieg.